کلاس اول

سال66 بود من تازه رفته بودم کلاس اول دبستان
از اونجایی که خیلی بچه سربزیری بودم همون نیمکتهای اولی می نشستم
روز اول خانم معلم گفت یکی یکی بلند شید و خودتون رو معرفی کنید.

نفر بغلدست من بلند شد خودشو معرفی کرد به نام خدا روزبه عیدیوندی هستم
من هاج و اج تو دلم گفتم خدایا فامیلیه من چیه اسمم رو میدونستم ولی فامیلیم رو نه خلاصه خیلی با خودم کلنجار رفتم و بلند شدم و گفتم منم امیر عیدیوندی هستم
خانم معلم گفت داداش هستین گفتم نه. پسر عموم هم ته کلاسنشسته بود جریان شنید و بعدازظهر ماجرارو به خونمون گفت و بدین صورت کلی خنده و متلک نثار من شد و تا سالها به من میگفتن امیرخان عیدیوندی.
یادش بخیر

\"\"منم امیر عیدیوندی هستم\"\" . خیلی بامزه بود

مثه اینکه باید کمپین من امیر عیدیوندی هستم تشکیل بدیم که بچه های الانی فامیلیشون یادشون نره

آخیی، اسمتون رو یادتون رفته، چه بامزه

البته فامیلیتون رو

خیلی جالب و بامزه بود امیر خان دستتون درد نکنه
بچه های اون زمان واقعا چقدر مظلوم و آروم بودن تا حدی که بعضی ها متوجه نام فامیلیشون نبودن یا نمی پرسیدن یا یادشون می رفت اما بچه های الان دیگه نگو ماشالله

ساجده جون به نکته خوبی اشاره کردی . بچه های زمان الان اصلا دیگه قابل مقایسه نیستن

تبریک فراوان. منم ازین قضیه اسم و فامیل تو کلاس اول خاطره دارم که خدا بخواد هفته بعد تعریف میکنم.این هفته که خاطره جواهر نشانی گذاشتم تا مورد پسند کادر مدیران و کارشناسان جواهر بازار باشه :)
خاطره قبلی رو که استقبال نکردن! فکر کنم از گاوها خوششون نمیاد!