این منو یاد یه خاطره میندازه از بابای خودم که رفته بودیم دهات، چند سال قبل. منم بچه بودم.
از قضا بابای ما رفته بود یه جایی بیاد و چندتا سگ بهش حمله کرده بودن که چوب برداشت و فراریشون داد.
من نبودم باهاش که نجاتم بده و تنها بود البته.
اما وقتی برگشت و قضیه رو تعریف کرد یکی از فامیل برگشت گفت :سگاش سگ نبودن!
یعنی انتظار داشت بابامو میخوردن تا معلوم میشد که سگ بودن ! دیگه جز این چه فکری میشه کرد!
یه همچین فامیلهایی داریم ما !
