در ادامه قصد داریم شما را با این ویژگی الماس بیشتر آشنا کنیم.
هنگامی که نور به یک سنگ قیمتی برخورد کرده بخشی از آن به محیط بازتاب شده بخشی دیگر وارد سنگ می‌شود.
نوری که از سنگ عبور می کند، سرعت آرامی داشته و در زوایای گوهر خم می‌شود. به دلیل اختلاف سرعت نور، در هوا و سنگ قیمتی، پدیده شکست نور رخ میدهد. میزان این شکست در تمام نمونه‌های سنگ قیمتی یکسان بوده و می‌تواند به تشخیص نوع گوهر کمک فراوانی کند.
ضریب شکست بیان گر میزان سرعت نور در هوا به میزان سرعت نور در سنگ
می‌باشد.
در صورتی که سرعت نور در هوا برابر با 300 هزار کیلومتر بر ثانیه و سرعت نور در الماس معادل 125 هزار کیلومتر در ثانیه باشد، با تقسیم این دو عدد بر یکدیگر، عدد 2. 4 بدست می‌آید که نشان گر عدد ضریب شکست الماس می‌باشد.
این عدد نشان میدهد سرعت نور در هوا 2. 4 برابر از سرعت نور در الماس بیشتر است.
هنگامی که نور به یک سنگ قیمتی برخورد می کند، ممکن است دو پرتو جداگانه از نور وارد سنگ قیمتی شوند که هر یک دارای سرعت متفاوتی می‌باشد. به این پدیده دو شکستی می گویند که در سنگ‌های قیمتی مختلفی همچون الماس، زیرکن، روتایل و اسفن قابل رویت است.
البته لازم به ذکر است این پدیده معمولا نامتداول می‌باشد.
کلیه سنگ‌های قیمتی شفاف در دو دسته زیر تقسیم بندی می‌شوند :
ایزوتروپیک
آنیزوتروپیک
ایزوتروپیک‌ها دسته از سنگ‌های هستند که از ساختار کریستالی همگرا و یکسانی برخودار بوده و نور در آنها با سرعت یکسان عبور می کند. این مورد موجب ایجاد تنها یک شکست نور در این گوهر‌ها می‌شود. بنابراین تک شکستی بودن تنها یکی از ویژگی‌های نوری در سنگ‌های قیمتی می‌باشد.
و اما گوهرهای آنیزوتروپیک آن دسته از سنگ‌های قیمتی بوده که نور در هنگام عبور از آنها به دو بخش تقسیم شده و دو قطبی می‌شود. بنابراین پدیده دو شکستی در این نوع از سنگ‌ها مشاهده می گردد.
این خاصیت معمولا در گوهرهایی دیده شده که دارای ساختار 5 یا 6 کریستالی بوده و قدرت این را دارند که نور را دو قطبی کنند.
این نوع از کانی‌های موج حرکتی نور را در یک مسیر محدود ساخته و سپس از ورود سایر امواج جلوگیری می کنند. بنابراین نور به دو پرتو تقسیم می کنند. در نهایت هر یک از این پرتو‌ها در مسیرهای مختلفی حرکت می کنند.
