مصریان باستان بر این باور بودند که از انگشت چهارم دست، رگی به قلب متصل است، لذا با در دست کردن حلقه ای در این انگشتر می‌تواند از گریختن این عشق جلوگیری کرد.
در سال 332 قبل از میلاد و با فتح مصر توسط اسکندر این باور مصریان در ارتباط با حلقه ازدواج، به یونانیان انتقال یافت.
در ادامه رسم در دست کردن حلقه ازدواج از یونانیان به رومی‌ها گسترش یافت و آنها نیز بر این اعتقاد شدند که یک رگ از انگشت چهارم به قلب متصل بوده و آن را رگ عشق نامیدند.
در سال 1549 شاه ادوارد ششم انگلستان انگشتر چهارم از دست چپ را به صورت رسمی، به عنوان انگشت حلقه محسوب کرد.
حلقه‌های ازدواج در اسکاتلند ابتدا در انگشت چهارم دست راست قرار می گرفت که بعد‌ها به دست چپ تغییر داده شد.
این اتفاق در مراسم تشریفات کاتولیک در سال 1615 اتفاق افتاد.
در افسانه‌ها آمده اولین زنی که حلقه ازدواج الماس در دست کرده پرنسس ماری از بورگندی بوده، این حلق از جانب همسر اتریشی وی آرشدوک ماکسیمیلیان اول و در تاریخ 17 آگوست سال 1477 به وی هدیه شد.
