آموزشگاه کامپیوتر

چند سال پیش که تازه بازار کامپیوتر و آموزش و غیره داشت رونق میگرفت ،تو روزنامهیه آگهی تبلیغ تدریس خصوصی کامپیوتر در 5 روز دیدم.
تماس گرفتم یه آقای مسنی جواب داد!
گفتم برای تدریس خصوصی کامپیوتر مزاحم شدم ، اون آقا گفت خودم در حد اینکه بتونم گلیمم رو از آب بکشم بیرون بلدم !
احتیاج به تدریس ندارم !
گوشیو قطع کرد!
نگو اشتباه تماس گرفته بودم !
تلفنمون مون هم از این مدل های معمولی بود که بتونم ببینم کجا تماس گرفته بودم و اون آقارو از اشتباه بیرون بیارم!
لابد پیش خودش گفته این دختره میخواسته به زود مشتری جذب کنه واسه کلاسش!
چه معنی داره به من زنگ بزنه بیا کامپیوتر یادت بدم

قدیما که تلفن شماره گیرش دکمه ای نبود اگه میخواستیم یه شماره رو چندبار بگیریم باید تحمل ورم کردن انگشتها رو هم به جون میخریدیم! اشک ادم درمیومد. حالا مثلا اون وسط یهو شماره گیر از زیز دستمون در میرفت و دوباره از اول باید شماره ها رو یکی یکی میگرفتیم.



پیشتر از اون که واسه تلفن زدن بقال محل تنها گزینه موجود بود و با یک عدد سکه پنج تا ده تومنی میتونستیم یکی دو دقیقه تلفن کنیم.
یه بار در کودکی همون اوایل که تازه تلفن زدن و چگونگی حرف زدن پشت تلفن رو یاد گرفته بودم، بعد از اینکه با موفقیت شماره خونه داییمو گرفتم و در حالی که کاملا رسمی صحبت میکردم بهش اطلاع دادم که قصد داریم بریم خونش. اینقدر هیجان زده بودم که یغدم رفت بعدش پول تلفن بقال محلو بدم و بعد از گذاشتن گوشی در حالیکه نفسم بند اومده بود از اونهمه هیجان و شادی، با سرعت از مغازه دویدم بیرون. دفعه بعد که رفتم مغازه بقال گرامی هنوز یادش بود و به یاد منم اورد. تا حالا حتما ندیده بود کسی تلفن بزنه فوری فرار کنه!

ولی واقعا تکنولوژی یهو چه سریع پیشرفت کرد. الان احساس میکنم دارم از دویست سال پیش حرف میزنم!

یاد ایام بخیر

تلفن زدن و فرار کردن