این افراد برای برداشت صدف به ناچار در کف اقیانوس رفته و کلیه صدف‌ها را بررسی می کردند.
در سال 1914 ژاپنی‌ها روش‌هایی برای پرورش صدف در آب شور و آب شیرین ابداع کرده و این روش‌ها را در سراسر دریای جنوب پخش کردند.
از آن زمان تا کنون این کشور با ایجاد تکنولوژی‌هایی جهت رده بندی، پرورش و برداشت مروارید، توانسته در این صنعت همواره پیشگام باشد.
مرواریدهای آب شیرین دریاچه بیواکو
دریاچه بیواکو به عنوان یکی از قدیمی ترین و بزرگترین دریاچه در کشور ژاپن شناخته می‌شود.
این دریاچه در شمال شهر کیوتو (Kyoto) واقع شده است.
در این دریاچه مرواریدهای آب شیرین با استفاده از صدف‌های دو کپه ای‌هایریوپسیس شلگلی کشت می‌شوند.
دریاچه بیواکو از رودخانه‌های اطراف خود که از ارتفاعات هیرا (Hira)، ایبوکی (Ibuki)و سوزوکا (Suzuka) سرچشمه می گیرند، تغذیه می‌شود.
در این رودخانه هر ساله به مقدار 6 تن مروارید تولید می‌شود.
مرواریدهای آب شیرین دریاچه کاسومیگارا
این منطقه در سال 1990 به منظور کشت مروارید مورد بهره برداری قرا گرفت.
این دریاچه که دومین دریاچه بزرگ چین می‌باشد، در 70 کیلومتری شهر توکیو واقع شده است.
در این دریاچه مرواریدهای صورتی وقرمز در طی یک دوره چهار ساله کشت می‌شوند.
مرواریدهای این دریاچه مشابه مرواریدهای دریاچه بیواکو، با استفاده از صدف دو کوپه ای کشت می گردند.
این صدف‌های دو کپه ای در حقیقت صدف‌هایی پیوندی هستند که حد وسطی از صدف‌هایریوپسیس کومینگلی( نوعی صدف دو کپه ای آب شیرین) و صدف مخصوص دریاچه بیواکو می‌باشند.
مرواریدهای آب شور دریاچه آکویای
در این دریاچه نوعی مروارید آب شور موسوم به آکویا پرورش داده می‌شود.
این مرواریدها که دارای روکشی بسیار نازک هستند، توسط صدف‌های بسیار کوچک با همین نام تولید می‌شوند.
مرواریدهای ژاپنی با قطر بیشتر از 10 میلی متر بسیار نادر و با ارزش هستند.
مرواریدهای پرورشی دو نوع هستند.
مرواریدهای آب شور که در اقیانوس‌ها به وجود می‌آیند، شامل:
مرواریدهای پرورشی Akoya - مرواریدهای پرورشی تاهیتی - مرواریدهای پرورشی دریای جنوب
مرواریدهای پرورشی آب شیرین که در رودخانه‌ها، سدها و مرداب‌ها رشد می‌کنند، شامل:
مرواریدهای آب شیرین چین- مرواریدهای آب شیرین ژاپن- مرواریدهای آمریکا و کشورهای دیگر.
من عاشق مرواریدم خیلی دوستش دارم