جواهرات و زیورآلات از قدیم به عنوان بخشی از لباس در میان مردم مطرح بوده است.
در دوره هخامنشی، جواهرات فقط مختص بانوان نبود، بلکه آقایان هم از آن ها استفاده می کردند و این جواهرات اشکال و کاربرد های گوناگونی داشتند.
جواهرات برای آقایان با درجات بالا، سیاسی و نظامی و... مورد استفاده قرار می گرفته است.
گردنبند های مخصوص زنان در دوره ی هخامنشی هم به صورت بلند و هم کوتاه بوده است که برخی از آن ها بصورت چندتایی و طوق ساده بوده است، طوق هایی که دو سر آن منتهی به سر جانوران می باشد.
النگو و بازو بند های مختلف نیز در این دوره بسیار مورد توجه بوده است.
دست بند هایی که در انتهای آنها سر جانوران را برجسته کرده اند، محبوبیت زیادی در بین مردم داشتند.
از ویژگی جواهرات این دوره می توان به کیفیت بسیار بالا، تزیینات رنگارنگ و استفاده از سنگ های فیروزه، لاجورد و عقیق و... اشاره کرد.
در اینجا با برخی از این جواهرات منحصر به فرد، آشنا می شوید:
1- گردنبند طلا هخامنشی با سر ایزد مصری:
بر روی این گردنبند طلا تصاویری از سوارکاران و جنگجویان دیده می شود. از این رو آن را متعلق به مردی از دربار دانسته اند.
در وسط این گردنبند، تصویری از سر خدای "بس" که خدای مصر باستان می باشد، طراحی شده است. بس در میان مردم مصر به عنوان خدای زناشویی شناخته می شده که اغلب در هنگام تولد بچه ظاهر میشود و نقش محافظ برای خانه و کودکان را دارد. در سر تا سر این گردنبند، اشکال نمادین استفاده شده است.
طول این گردنبند خاص 86 سانتی متر است و در موزه میترو پولیتن نگهداری می شود.
2- گردنبند زرین هخامنشی:
یکی از با ارزش ترین جواهرات هخامنشی می باشد که از سه بخش تشکیل شده است:
آویزی که در جلوی گردنبند قرار دارد
بخش یقه مانند گردنبند
بخش لوله مانند که در انتها به دو سر اردک ختم می شود.
در قسمت صاف گردنبند، صحنه هایی از نبرد های جنگی به تصویر کشیده شده است.
در زمان سلطنت هخامنشیان، گاهی پادشاه به اطرافیانش جواهراتی از
طلا هدیه میداد. این هدایا نه تنها با گیرنده هدایا تناسب داشتند بلکه
نشانی از وفاداری به پادشاه بودند. بر همین اساس وجود نقش های جنگی نشان می
دهد که بر خلاف تصور رایج، گردن آویز زرین به یک مقام عالی رتبه مرد تعلق
داشته. این گردنبند گرانقدر در موزه میهو ژاپن نگهداری می شود.
3- طوق زرین:
طوق به هر چیزی که مدور و گرد دور گردن را بگیرد، گویند.به همین دلیل به این گردنبند نیز طوق گویند. این طوق با دو سر شیر تزیین شده و تا نیمه بدن آن ها است، این قسمت ها با زیبایی و ظرافت بالایی، طراحی شده اند.
در دوره هخامنشی، زیورآلات با نقش های حیوانی بسیار مرسوم بوده است، بطور مثال شیر، قوچ، بز یا اژدها و ... که در زمان حال نیز دوباره مورد توجه ایرانیان قرار گرفته است.
قدمت این طوق به 2500 سال پیش بر می گردد و در آرمیتاژ روسیه نگهداری می شود.
4-دستبند طلا:
در بالای این دستبند، دو اردک پشت به هم دیده می شود که با سنگ های لاجورد وفیروزه و
کریستال و عقیق تزئین شده اند.
در جواهرات باستانی تنها سه مورد استفاده از نماد اردک دیده می شود و از این رو بسیار جذاب و منحصر بفرد می باشد. قطر زیاد این دستبند، از دیگر ویژگی های چشمگیر آن می باشد.
قدمت این دستبند فاخر به حدود 4-6 سال پیش از میلاد بر می گردد ودر موزه میهو ژاپن نگهداری می شود.
