تمیمه، ترکیبی از دستبند و انگشتر می باشد که اغلب توسط زنجیر های فانتزی و زیبا بر روی دست، دستبند را به انگشتر متصل می کند.
در گذشته از تمیمه صرفا جهت جواهرات تزئینی استفاده نمی شده، بلکه جنبه های ماورایی، اعتقادی و درمانی نیز داشته است.
تعداد انگشتر هایی که به دستبند متصل است، می توان یک یا چند عدد باشد و همچنین از تک زنجیر و یا چند زنجیر و با طرح های متفاوت نیز استفاده می شود.
برخی از نمونه ها بسیار پرکار می باشند، به این صورت که روی دستبند و یا روی زنجیر آن از طرح های شمسه و فرم های خورشیدی کار شده است.
در تمیمه گاها از سنگ های زینتی گوناگون و فلزات مختلف نیز استفاده می کنند.
امروزه دستبند های انگشتری، طرفداران زیادی پیدا کرده اند که سبب شده نمونه های جدید و متنوعی از جواهرات و فلزات،
طلا
و همچنین پارچه در آن ها به کار ببرند و جزئی از سبک های صنعت مد به حساب بیایند.
در مناطق مرزی و جنوب ایران، مانند بوشهر و بندر عباس، تمیمه یکی از عناصر فرهنگی آن ها شناخته می شود و از پوشش های سنتی آن ها است. برخی ریشه این دستبند ها را در هندوستان می دانند.
در زمان های گذشته از تمیمه به عنوان چشم زخم و درمان برخی بیماری ها استفاده می کردند. در هنگام تولد نوزاد، تمیمه ای با سایز کوچک همراه با آویز سنگ، بر کودک می آویختند تا از چشم بد و بیماری ها دور بماند.
این دستبند ها در مناطق مختلف دنیا با نام های مختلف نیز وجود داشته است، بطور مثال در دوران برده داری در آفریقا، به این گونه دستبندها، دستبند برده ها می نامیدند که نمادی از نشان بین مالک و برده بوده است.
مردم هندوستان بسیار علاقه به این نوع زیورآلات دارند، که تمیمه های کلکته ای از معروفترین آن ها می باشد و همراه با حنا های طبیعی که بر روی دستان خود طراحی می کنند، زیبایی آن ها را بیشتر می کنند.
