اتاق کهربا در روسیه

کهربا در حقیقت نوعی از مواد معدنی بوده که به در آب حل نشده و به راحتی قابل تغییر شکل دادن نیست.
 همچنین این ماده در طبقه مواد آلی قرار می گیرد.
کهربا از نظر ظاهری به دلیل اکسیداسیون به رنگ قهوه ای و یا عسلی دیده می‌شود.
به طور معمول کهربا‌ها در اندازه و اشکال مختلف و متنوعی دیده می‌شوند.
در طول تاریخ برخی از ثروتمندان و سیاست مداران جهت خوشگذارانی و ولخرجی استفاده‌های نا متعارفی از این ماده کرده اند.
برای مثال می‌توان به فردریک اول اولین پادشاه روسیه اشاره کرد .
او بعد از تاجگذاری در سال 1701 و بازسازی قصر خود در برلین، دستور داد که از کهربا برای  تکمیل دکراسیون داخلی اتاق‌های این قصر استفاده شود.
در این پروژه تعدادی از معماران مشهور آن زمان به کار گرفته شده و پیش بینی شد که از بیش از  100 هزار قطعه حکاکی شده کهربا برای 55 متر مربع استفاده گردد.
در آن روزگار مشکلات سیاسی سبب به تعویق افتادن این طرح شد و شاه هرگز نتوانست پایان آن راببیند.
پس از مرگ وی جانشین او شاه  فردریک ویلهلم اول چندان تمایلی به انجام این پروژه نشان نداد و آن را متوقف ساخت.
بنابراین پنل‌های کهربا به همراه سایر وسایل ساختمانی در انباری، در شهر برلین قرار داده شد.
همزمان با این اقدام، شایعاتی مبنی بر اتاقی از کهربا به گوش پتر اول   امپراطور روس رسید.
او تصمیم گرفت که بر قطعات کلکسیونی خود بیفزاید ، پس در سال 1716 شاه فردریک ویلهلم اول را متعاقد کرد که قطعات و پنل‌های کهربا را به عنوان هدیه ای به او اهدا کند.
در سال 1717 تعداد 18 جعبه بزرگ بر اساس طرح مورد نظر تزار، وارد شهر سنت‌پطرزبورگ شد.
این پنل‌های کهربا در طول سفر شکل خود را حفظ کرده اما به دلیل پاره ای از مسایل سیاسی آن دوران، انجام این طرح در سنت پطرزبورگ راکد ماند.
پس از به سلطنت رسیدن الیزابت اول (دختر شاه در روسیه)، وی تصمیم گرفت اتاق کهربا را در قصر زمستانی خود برپا کند.
با توجه که حجم کهربا‌های موجود برای ساخت این اتاق کافی نبود، وی از پلاسترهای آیینه‌ گون و پانل‌هایی به رنگ کهربا نیز در این اتاق استفاده کرد.
این اتاق سرانجام در سال 1745 تکمیل شده و از آن برای پذیرایی رسمی ملکه مورد استفاده قرار می گرفت.
در سال 1755 الیزابت بنا بر دلایل نامعلومی تصمیم گرفت این اتاق را به جای دیگری منتقل کند، لذا کلیه پنل‌های مجدد جمع آوری شده و به قصر تابستانی وی انتقال یافتند.
این قصر زارسکوجی سلو یا قصر کارترین نامیده شد.