سرب شیشه ای شایع ترین موارد مورد استفاده در این جواهرات می‌باشد.
رنگ‌های مختلف در سنگ‌های شیشه ای با سادگی و در طی فرآیند کارخانه ای، با استفاده از اسیدهای فلزی مختلف ایجاد می گردند.
برای مثال فلز کبالت رنگ آبی، مس یا کروم رنگ قرمز، مس و یا طلا رنگ زرد و منگنز رنگ بنفش را ایجاد می کند.
با گذر زمان و کسب تجربه بیشتر، سازندگان این نوع شیشه‌های رنگی، مهارت بسیاری را به دست آورده تا جایی که زمرد شیشه ای زیباتر از زمرد واقعی به نظر می‌رسد.
همانطور که می‌دانید که شیشه یک شکست نور داشته اما اغلب سنگ‌های قیمتی نظیر گارنت، الماس و اسپینل دارای دو ضریب شکست می‌باشند.
همچنین پدیده چند رنگی در شیشه رخ نداده و تنها زمانی رنگ‌های مختلف به نمایش گذاشته شده که از زاویای مخلتف مورد بررسی قرار گیرد.
لذا تشخیص سنگ و یا شیشه بودن تنها با معاینه چشمی انجام پذیر می‌باشد.
از شیشه می‌توان اثراتی هنری و تزئینی بسیار زیبایی را ایجاد کرد .
متاسفانه امروزه استفاده از شیشه در جواهرات را به عنوان نوعی جعل و یا شبیه سازی از سنگ‌های قیمتی تلقی می کنند، با اینکه حتی در بازه ای از زمان شیشه کاری به عنوان نوعی هنر شناخته می‌شد.
این گونه جواهرات در قرن 18 و 19 میلادی نزد پادشاهان و افراد بلند رتبه از محبوبیت بسیاری برخوردار بودند.
اوج رواج جواهرات شیشه ای در گرجستان، در دوره زمانی 1714 تا 1830 میلادی، همچنین در دور ویکتوریا، در سال 1837 تا 1901 بوده است.
در آن روزگار محبوبیت این گونه جواهرات به خصوص در آثار فردی به نام ژرژ فردریک بسیار زیاد بود.
وی در سال 1724 از استراسبورگ به پاریس نقل مکان کرد و در دوره ای کوتاه با نام پادشاه جواهرساز شناخته می‌شد.
فردریک به فرمان پادشاه لویی پانزدهم، در فرانسه آغاز به کار کرد.
وی انحصار بازار بزرگ سنگ‌های مصنوعی را در دست داشت همین مورد نیز او را به یک مرد ثروتمند تبدیل کرد.
