این سنگ قیمتی حدود 2 الی قرن پیش در قسمت رسوبات و آبرفت‌های سریلانکا یافت شده است.
لازم به ذکر است در سال‌های بین 1795 تا 1948 سریلانکا تحت استعمار بریتانیا قرار داشته و همزمان به آن بازار سنگ‌های قیمتی در دست مسلمانان ساکن این کشور که از نوادگان مهاجران عرب زبان بوده اند، قرار داشت.
البته علت نام گذاری این سنگ قیمتی به ستاره هند نیز تا حدی عجیب به نظر می‌آید.
با توجه به تحت استعمار بودن سریلانکا در زمان کشف این یاقوت و همچنین تحت قوانین یک شرکت بریتایایی واقع در هند، این سنگ با این عنوان نام گذاری شد.
در آن دوران کلیه سنگ‌های قیمتی که در سریلانکا یافت می‌شد، با عناوین خارجی نام گذاری می‌شدند.
البته بنابر نظر پادشاهی بریتانیا، کلیه کشور‌های هند، سریلانکا، بروما و بریتانیا یه سرزمین واحد تلقی می‌شدند.
با وجود این تاجران آن زمان از فروش سنگ‌های قیمتی تراش نخورده به شرکت‌های انگلیسی خودداری کرده، و آنها به سایر واسطه‌های اروپایی می‌فروختند.
بعد‌ها در قرن نوزدهم میلادی اکثر سنگ‌های قیمتی سریلانکا تحت مالکیت سرمایه داران و صنعت کاران آمریکایی در آمده بودند.
یکی دیگر از دلیل نام گذاری این سنگ آن بوده که چون ستاره هند در سریلانکا کشف و توسط انگلیسی‌ها به هند منتقل شده بود و در انجا به دلال‌های اروپایی فروخته شده، این باور غلط در ذهن افراد شکل گرفت که این یاقوت از ابتدا نیز در هند یافت شده و به این کشور تعلق دارد.
یکی از معروف ترین نویسندگان انگلیسی در سال 1950 کشور سریلانکا را به عنوان زادگاه خود انتخاب کرد واذعان داشت که سنگ ستاره هند در حقیقت به این کشور تعلق داشته همچنین وی در ارتباط با نام گذاری این سنگ قیمتی و نگهداری ان در کشور آمریکا اظهار تاسف و ناراحتی کرد.
