این روش یکی از اشکال کلاسیک برش الماس بوده که به دلیل شباهتش به غنچه گل، با نام شناخته شده است.
در روش Rose Cut هیچ گونه سطح صافی دیده نشده و دارای تعداد سطوح زیادی در نیم کره بالای نگین می‌باشد.
سطوح در این تراش به صورت مثلث بوده که به قسمت بالای نگین متمرکز هستند.
در ساختار این روش دو ردیف وجود داشته که دارای 6 مثلث است، البته لازم به ذکر بوده در سنگ‌های بزرگتر گاهی تعداد ردیف‌ها بیشتر می‌شود.
تاریخچه برش Rose Cut
اکثر افراد بر این تصورند که این برش برای اولین بار در اروپا و در سال 1520 معرفی شده، اما برخی دیگر بر این اعتقادند که این نوع تراش در سال 1400 در هند برای نخستین بار مشاهده شد.
از این نوع تراش معمولا در قرن 16 تا 18 میلادی استفاده می‌شد.
یکی از دلایلی که گوهرتراشان باستان از این روش برای برش سنگ‌ها قیمت استفاده می کردند، آن بوده که این روش را
می‌تواند تا حد زیادی برای اکثر سنگ‌های خام استفاده کرد.
همچنین در نحوه تراش cut Rose به ابزار آلات پیشرفته احتیاجی نیست و آن را می‌توان با ابزارهای جواهرتراشی ساده نیز انجام داد.
البته لازم به ذکر است پیشرفت‌های انجام شده در زمینه ابزارآلات جواهرتراشی سبب ایجاد روش‌های بهتر و جدید تری شده است.
در دوران باستان معمولا جواهرتراشان بعد از تراش سنگ‌های قیمتی آنها را بر روی یک لایه فویل فلزی قرار داده تا نور عبور کرده از نگین بازتاب شده و در نتیجه نگین درخشان تر به نظر آید.
امروزه اکثر سنگ‌های قیمتی با روش Rose Cut تراش خوده اند و با استفاده از دستگاه به صورت برلیان تغییر شکل
داده اند. لذا یافتن گوهری که هنور با این شکل باشند، کمی دشوار می‌باشد.
برام جالب بود.
دوست عزیز، درخواست شما ارجاع داده شد و در صورت امکان به زودی انجام می شود.