همان طور که میدانید جواهرات در قرون وسطی در اروپا نشانگر مقام و شان اجتماعی افراد بوده ، تا جایی که اشراف زادگان و خانواده سلطنتی معمولا از طلا و نقره و افراد سطح پایین تر از مس، قلع، سرب و . . . در جواهرات خود استفاده می کردند.
البته در برخی از مواقع افراد از سنگهای قیمتی و مینا کاری به منظور ایجاد رنگ در جواهرات خود استفاده می کردند.
همچنین برخی از جواهرات خطوط و نوشتههایی رمزگونه ای داشته که افراد گمان می کردند این نوشتهها آنها را از خطرات محفوظ نگه میدارد.
در اواخر قرن چهاردهم سنگهای قیمتی تنها پولیش داده شده و بدونه اینکه تراشیده شوند، مورد استفاده قرار می گرفتند. چراکه در این دوران اندازه ، وزن و شفافیت سنگها بیشتر مورد توجه بود.
در این دوران جواهر سازان با استفاده از میناکاری جواهرات خود را رنگارنگ کرده . در این روش شیشه با حرارت بالا گداخته شده و بر روی فلزات سوار میشد. همچنین آنها توانستند روشهای بیشماری را ایجاد کرده که برخی از انها امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
تصویر بالا به یک اویز صلیب مربوط شده که در سالهای 1450 تا 1475 میلادی در آلمان ساخته شده و در حال حاضر در موزه ویکتوریا و آلبرت در شهر لندن نگهداری میشود.
البته در برخی از مواقع افراد از سنگهای قیمتی و مینا کاری به منظور ایجاد رنگ در جواهرات خود استفاده می کردند.
همچنین برخی از جواهرات خطوط و نوشتههایی رمزگونه ای داشته که افراد گمان می کردند این نوشتهها آنها را از خطرات محفوظ نگه میدارد.
در اواخر قرن چهاردهم سنگهای قیمتی تنها پولیش داده شده و بدونه اینکه تراشیده شوند، مورد استفاده قرار می گرفتند. چراکه در این دوران اندازه ، وزن و شفافیت سنگها بیشتر مورد توجه بود.
در این دوران جواهر سازان با استفاده از میناکاری جواهرات خود را رنگارنگ کرده . در این روش شیشه با حرارت بالا گداخته شده و بر روی فلزات سوار میشد. همچنین آنها توانستند روشهای بیشماری را ایجاد کرده که برخی از انها امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
تصویر بالا به یک اویز صلیب مربوط شده که در سالهای 1450 تا 1475 میلادی در آلمان ساخته شده و در حال حاضر در موزه ویکتوریا و آلبرت در شهر لندن نگهداری میشود.