در این زمان نگین‌های رنگی در دو طرف جواهر استفاده می‌شد که همین موضوع انها را جذاب تر می کرد.
در دوران رنسانس در تراش سنگ‌های قیمتی از روش‌های نوینی استفاده می‌شد که موجب افزایش زیبایی و شفافیت نگین می گشت.
همچنین در طراحی‌های این دوران ردپایی از نمادهای مذهبی و سیاسی مشاهده شده است. جواهرات این دوره نیز از این قائده مستثناع نبودند.
هنر حکاکی بر روی سنگ نیز باز دیگر احیا شد تا جایی که برخی مواقع، از این هنر در طراحی و تزئین زیورآلات نیز استفاده می‌شد.
در تصویر بالا انگشتری با حکاکی عقرب را مشاهده می کنید. این انگشتر به قرن پانزدهم میلادی تعلق داشته اما طرح و سبک طراحی آن به قرن دوم و یکم قبل از میلاد مربوط می‌شود.
در قرون وسطی عقرب نمادی از حفاظت و حمایت بوده لذا مردم اعتقاد داشتن که استفاده از جواهرات با طرح عقرب، آنها را از خطرات محفاظت می کند. در دوران رنسانس نیزمردم بر این باور بودند که عقرب رابطه تنگاتنگی با آب داشته و از این رو برای پایین آوردن تب بسیار مفید است.
بنابر اعتقادات مردم در دوران رنسانس، برخی یا از گوهر‌ها می‌توانند بیماری‌ها و تهدیدات را از انسان به دور کرده و یا موجب شهامت و شجاعت وی شوند.
