قصه و سن کودک

کودکان در سن یک سالگی از شنیدن قصه لذت می‌برند، در این سن استفاده از قصه‌های کوتاه همراه با تصاویر و لحن آهنگین، برای کودکان می‌تواند جذاب باشد.
در سنین دوتا سه سالگی مدت زمان توجه کودکان کوتاه است، به همین خاطر بهتر است از قصه‌های کوتاهی که مرتبط با تجربه‌های روزانه کودک و دارای جمله‌های تکراری و روان است، استفاده کنید.

سنین بین چهار الی شش سالگی، علاوه بر هدف‌های مذکور، می‌توانید از قصه خوانی جهت آماده سازی کودک برای رفتن به مدرسه و ایجاد اشتیاق و علاقه به سواد آموزی، استفاده کرده و حتی نکات ابتدایی برای خواندن را از این طریق به او بیاموزید. سعی کنید برای خوشایندی هرچه بیشتر، این تجربه را با شادی و سرگرمی همراه سازید. کتاب‌هایی با خلاقیت‌های تصویری و قصه‌هایی که قهرمانان آن پرتلاش و موفق اند، ذوق کودک را برای شرکت در قصه خوانی، دوچندان می کنند.

از هفت سالگی به بعد هم که می‌توان با کتاب‌های روان و ساده، قصه خواندن را به خود کودک واگذار کرد و از این طریق دایره موجب افزایش دایره لغات او شد.
چطور قصه بسازیم؟
برای این کار، موقعیت سنی و علاقه مندی کودک نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه شود.
ابتدا یک طرح اولیه و کلی برای داستان در نظر بگیرید و بعد شخصیت‌های داستان را مشخص کرده و جذابیت‌های منحصر به فرد هریک را تعریف کنید.
در ادامه به گسترش داستان بپردازی.
پیام‌ها و نکات داستان را مستقیم و دستوری انتقال ندهید. زمان قصه خوانی را به ساعات آرام و بعد از بازی و فعالیت کودک موکول کنید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که برای مهارت در به کارگیری ابزار تربیتی قصه گویی، شما خودتان به مطالعه و تمرین نیاز دارید.